තොරතුරක් නැති රැය

ගිනි සිඹින අහස් රැස් යට

ලතා තුරු කඳන් පටලා

ගැට බැඳුණු අතුපතර විසිර

තුනී වූ ඉලුක්

පටි පඳුරුයාය මැද

පුවක් පටි පැන්න වරිච්චි කොන

ඉරුණ ඉටිකොළ කවුළුවෙන් එබී

සුද වැහුණු ඇස් කෙවෙනි රිදෙනවද

රටා මැකුණ පන් පැදුර යට

කඳුළු ගුලි සඟවලා

අවදි වී අලුයමට පෙර

සංහිඳට හිතේ දුක කියනවාද?

තවම කෙම්මුර දවස්වල හවසට

ගෙල බිඳුණු පාන් පැළ අවට

දෙවි දේවතාවෝ නැතිවාට

මහ රූක පාළු නැත

හුළු එළි අරන් ඉරමඬුලු

ඇතාගල දිග

ගෙදර යන මොහොත දැක දැක

බංකුවක් උඩ ඈඳිගෙන

ළපලු තරු දෙපළු කළ

සුසුම් පළු

කළු සුදු පින්තූර සමරන

තොරතුරක් නැති රැයක්

කතාබහක් නැතිවට

පෑළදොර ළඟ නිහඬව

ඇයට තනි රකින

 ඩොමිනික් චන්සාලි