මඩෙන් උපන් සෙනෙහෙ විල

 

දේශය පුවත්පතට ද නිතර කවි සපයන උත්‍රා කුමාරි සිය අලුත්ම කාව්‍ය සංග්‍රහයෙන් කවි 49 ක් පාඨකයා අභිමුවේ තබන්නීය. එදිනෙදා සමාජයේ දැකගත හැකි අත්දැකීම් දෙස ඇය හෙළූ දයාර්ද්‍ර බැල්ම මේ බොහෝ කවිවලින් අපට පසක් වේ.

 

මෙහි නික්ම යාම කවියෙන් මවකගේ නික්ම යාම සටහන් කරයි. මවගේ වියෝව සෑම දරුවකුටම ශෝකජනකය. එහෙත් උත්‍රා එය පොදු අත්දැකීමක් බවට පත්කර ගනී. අම්මා මියගියද ඇගෙන් ලද සෙනෙහස තවමත් ඈ සමඟ පවතින බව උත්‍රා පවසන්නීය.

 

 

 

සේයා දැරියගේ ඝාතනයෙන් කිවිඳිය කම්පා වන්නීය. ඇය සේයා සහ සේයාගේ සිතුවිලි නමින් කවි දෙකක් මේ කෘතියට ඇතුළත් කර තිබේ.

 

 

උමා ඔය ව්‍යාපෘතිය නිසා බණ්ඩාරවෙල අවට ජන ජීවිතය විනාශ වී ගියේය. ගොවිතැන් වැනසී නිවාස පුපුරා ගියේය. එහෙත් උමා ඔය වෙනුවෙන් සාධාරණය ඉල්ලූ මිනිස් කණ්ඩායම් වෙනුවට මෙවර පළාත් පාලන ඡන්දයෙන් බලයට පත්වුණේ වෙනත් කණ්ඩායමකි. ඒ බව කිවිඳිය දකින්නේ බොහෝ කලකට පෙරමය.

 

 

 

උත්‍රා කුමාරිගේ සමහර සිව්පද කවි අපට සිහිපත් කරන්නේ පී.බී. අල්විස් පෙරේරා, විමලරත්න කුමාරගම වැනි කොළඹ යුගයේ කවීන්ගේ නිර්මාණය. මා නදිය කවිපෙළ එබන්දකි.

 

 

උත්‍රා කුමාරි සමාජයේ අපරාධ, ස්වභාවික විපත්, පරිසර විනාශය වැනි වෙනස්කම් දැඩි සේ තම කවිවලට පාදක කරගනී. ඇය සමාජය දෙස බලනා නිරීක්ෂණාක්ෂිය ඉන් පැහැදිලි වේ. සිරගත අලි සුරතලා, නාය, විපත (මීතොටමුල්ල) වැනි පද්‍යවලින් ඒ බව පෙනේ. සඳැස් කවියට මෙන්ම නිසඳැස් කවියටද උත්‍රා කුමාරිට කදිම හැකියාවක් පවතී. ඇය තම කාව්‍යොක්ති ගොඩනගා ගැනීමේදී වඩාත් දුලබ අත්දැකීම් කෙරෙහි මෙන්ම ඒවා ඉදිරිපත් කරන රටාවෙහි ද අපූර්වත්වයක් මතුකිරීම සඳහා උනන්දු විය යුතුය.