බදාගන්න එපා බෙදාගන්න
කාර්යාලවලට සහ යාන වාහනවලට ගහමරා ගන්නා මැති ඇමැතින් පිරිසක් බිහි වී සිටින බව පසුගිය සතියේ අපගේ පුවත්පතේ ප්‍රධාන සිරස්තලයෙන් හෙළි කෙරිණි. මේ පිරිස ඇමැතිකම්වලට ආධුනිකයන් නොවේ. අලුතෙන් පත්වීම් ලද පිරිසක් හෝ නොවේ. ඒ ගැන හොඳ හැටි දැන සිටින පළපුරැදු, තෙම්පරාදු චරිතය. එසේ නම් පුටුවට, ඩෙස්ක් එකට රණ්ඩුවෙන බාලාංශයේ ළමයින් පිරිසකගේ තත්ත්වයට ඔවුන් වැටිය යුතු නැත. අනෙක මේ බෙදාගැනීමට නොහැකිව ගැටුම් ඇතිකර ගන්නේ තමන්ගේ පෞද්ගලික දේපළක් අයිති කර ගැනීමට නොවේ. රටේ මහජනතාව සතු දේපළ වෙනුවෙනි.
අපගේ ප්‍රවෘත්තියේ සඳහන් වන පරිදි එක් ඇමැතිවරයෙක් තමන්ට අයත් අමාත්‍යාංශයක කාර්යාලයක් භාවිතයට ගැනීම සඳහා අවසර ඉල්ලූ රාජ්‍ය ඇමැතිවරයකුට කොකා පෙන්වා තිබේ. තාක්ෂණික ප්‍රශ්න මතුවන නිසා එසේ කාර්යාලය වෙන්කර දිය නොහැකි බවත් අවශ්‍ය නම් එකී රාජ්‍ය අමාත්‍යවරයාට වෙන් කෙරැණු අමාත්‍යාංශයේ වෙනත් කාමරයක් කාර්යාලය වශයෙන් භාවිත කිරීමේ ප්‍රශ්නයක් නැති බවත් ඇමැතිවරයා කියා තිබූ බවද සඳහන් වේ.
මෙය පිළිගත නොහැකි කතාවකි. කැබිනට් මණ්ඩලය 15 දෙනකුට සීමාවීම හේතුවෙන් ඒ ටික දෙනාට අමාත්‍යාංශ සියල්ල බෙදීයාම හේතුවෙන් එක් අයකුට අමාත්‍යාංශ ගණනාවක් හිමිවෙයි. මේ සියලු අමාත්‍යාංශවල රාජකාරි ඉටු කිරීමට ඒ සියලු කාර්යාලවලට යා යුතු නැත. එක් ප්‍රධාන අමාත්‍යාංශයක රුඳී සිටිමින් සෙසු සියලු අමාත්‍යාංශ පාලනය කිරීම කාර්යක්ෂම ඇමැතිවරයකුට අමාරු නැත. බූවල්ලකු අඬු විහිදාගෙන හතරවටේම කෑම ගිල දමනවා සේ කටයුතු කිරීම අමාත්‍යවරයකුට තරම් නොවේ. මේ ආකාරයට දොඩම් ගෙඩි සියල්ලම එකවරම බදාගැනීමට යාමෙන් පෙනෙන්නේ ඔවුන් ජනතාවගේ වුවමනා එපාකම් ගැන සිතනවාට වඩා තමන්ගේ බල පරාක්‍රමය ගැන සිතන බවය. එය නව ජනාධිපතිවරයාගේ අභිලාෂයන්ට පටහැණි බව පෙන්වා දීමට කැමැත්තෙමු.
වර්තමානයේ පවතින්නේ මහජන ඡන්දයෙන් බලයට පත්වූ ආණ්ඩුවක් නොවේ. ඒ බව කාර්යාලවලට සහ වාහනවලට ගහබැණ ගන්නා ඇමැතිවරැන් අමතක කර ඇති වගද පෙනෙන්නට තිබේ. පාර්ලිමේන්තුව තුළ පැවැති රජය ඉල්ලා අස්වී විපක්ෂයට යාම හේතුවෙන් විපක්ෂයේ සිටි එජනිස මන්ත්‍රී කණ්ඩායම අතට ආණ්ඩුව පත් විය. රටේ ජනතාව විසින් 52.3%ක ජනවරමක් ලබාදෙමින් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා ජනාධිපති ධූරයට පත් කරනු ලැබීම හේතුවෙන් රටේ පාලනය ගෙනයාම පහසු වීමට පාර්ලිමේන්තුවේ බලය ද අවශ්‍ය විය. නැත්නම් එය ජනමතයට පිටුපෑමකි. මේ හේතුවෙන් විපක්ෂයේ සිටි මන්ත්‍රී පිරිසට අන්තර්වාර ආණ්ඩුවක් පිහිටුවා ගැනීමට අවස්ථාව උදා විය. එසේ පිහිටුවූ රජයේ මැති ඇමැතින් මේ යථාර්ථය අමතක කොට කටයුතු කිරීම රටේ ජනතාවගේ විහිළුවට ලක්වීමක් බව ඔවුන් වටහාගත යුතුය.
වරින්වර මෙරට පැවැති මජර දේශපාලනය රටේ පොදු මහජනතාවට තිත්ත වී තිබිණි. එය වෙනස් කළ හැකි අලුතින් සිතන නායකයකු වශයෙන් ගෝඨාභය ජනාධිපතිවරයා කෙරෙහි ජනතාව තබා ඇත්තේ දැඩි විශ්වාසයකි. ඒ විශ්වාසය ගිලිහී යා නොදී රුකගැනීම අමාත්‍යවරැන්ගේත් රාජ්‍ය අමාත්‍යවරැන්ගේත් ලොකුම වගකීමයි. කාර්යාලවලට සහ වාහනවලට කුඩා දරුවන්ගේ රණ්ඩු කර ගැනීම එකී වගකීම සහමුලින් අමතක කර දැමීමකි.
ජනාධිපතිවරයා සිය ගමන් බිමන් සඳහා භාවිත කෙරෙන වාහනවලට තමන්ම සීමාවක් පනවාගෙන තිබේ. අමාත්‍යාංශවලට වෙන් කරනු ලබන වාහන ද ඒ සමඟ ඔහු සීමා කළේය. අමාත්‍යාංශ සඳහා අලුතින් කාර්යාල ගොඩනැගිලි මිලදී ගැනීම හෝ කුලියට ගැනීම ද නවත්වන්නැයි නියෝග කළේය. මේ සියලු පියවර ගනු ලැබුවේ රටේ වියදම් සීමා කිරීම සඳහාය. ඉහළින්ම එම ආදර්ශය සැපයෙන විට පහළින් සිදුවිය යුත්තේ එයට අනුබල දීමක් මිස අකුල් හෙලීමක් නොවේ. කාර්යාල සහ වාහන වෙනුවෙන් ගැටලු ඇතිකර ගැනීම ජනාධිපතිවරයාගේ එම යහපත් කටයුතුවලට අනුබල දීමක් නොව අකුල් හෙලීමක් බව අපගේ වැටහීමය.
රටේ මෙතෙක් පැවැති පාලන ක්‍රමයේ අඩුලුහුඬුකම් හොඳින් දැන සිටින ජනතාව තමන් ප්‍රබල වෙනසකට කැමැත්තෙන් සිටින බව පසුගිය ජනාධිපතිවරණයේදී පෙන්වා දුන්හ. මීළඟට පැවැත්වෙන මහ මැතිවරණයේදී ඔවුන් බලාපොරොත්තු වන්නේ ද එලෙසම වෙනසක් ඇති ආණ්ඩුවක් බවට කිසිම අවිශ්වාසයක් නැත. ජනතාව අලුත් ආණ්ඩුවකින් බලාපොරොත්තු වන්නේ හැම සැප සම්පතක්ම බදාගෙන අනෙකකුට තබා තම ආණ්ඩුවේ සගයකුට පවා කිසිවක් නොදී ආත්මාර්ථකාමී ලෙස හැසිරෙන මැති ඇමැතිවරැන් නොවේ. රටටත්, ජනතාවටත්, ආණ්ඩුවට සහ තම අමාත්‍යාංශයටත් වැඩක් සිදුවන ආකාරයට බදාගෙන නොව බෙදාගෙන වැඩ කරන මැති ඇමැතින් පිරිසකි. ජනාධිපතිවරයා බලාපොරොත්තු වන අලුත් රටක් බිහිකළ හැක්කේ එවැනි පරාර්ථකාමී මැති ඇමැතින් පිරිසකගේ සහායෙන් පමණි.
