කොළඹ ලෙඩවීම
පසුගිය බ්‍රහස්පතින්දා (26) පැය 24ක කාලය තුළ කොළඹ දිසාවෙන් පමණක් කොරෝනා රෝගීන් 262ක් වාර්තා වූ බවත් එයින් 250 දෙනකුම වාර්තා වී තිබුණේ කොළඹ නගරසභා සීමා බල ප්‍රදේශයෙන් බවත් කොවිඩ්-19 පැතිරීම වැළැක්වීමේ ජාතික ක්‍රියාන්විත මධ්‍යස්ථානය ප්‍රකාශ කර තිබිණි. ඊට අදාළ කාලය තුළදී මෙරටින් වාර්තා වී තිබූ සමස්ත රෝගීන්ගේ සංඛ්‍යාව 502ක් බවද සඳහන් විය.
මෙ සංඛ්‍යාලේඛන පැය 24ක කාලයකට සීමා වුවද එය පවතින කොවිඩ් වසංගත ව්‍යාප්තිය පිළිබඳ සැබෑ භයානක තත්ත්වය පෙන්නුම් කරන හරස්කඩකි. කොළඹ නගරසභා සීමාව යනු මෙරට වෙළෙඳ නගරයේ කේන්ද්‍රස්ථානය වෙයි. කොවිඩ් පළමු රැල්ලේදී සියලු දෙනාගේ අවධානය කොළඹ නගරය තුළට කොවිඩ් පැතිරීම වැළැක්වීම සඳහා යොමුව තිබූ බව අපට මතකය. එහි ප්‍රතිඵලය යහපත් විය. “කොළඹට හැදුණොත් රටම ඉවරයි” වැනි කතා එකල නිතරම ඇසිණි. රටේ සියලු දෙනා තුළම ඒ පිළිබඳ බියක් තිබිණි. පළමු රැල්ලේ පොකුරු නිවී යාම සමඟ එම බිය ද පහව ගිය අතර රට ක්‍රමක්‍රමයෙන් සාමාන්‍ය තත්ත්වයට පත්වීම වැඩි ප්‍රමාදයකින් තොරවම සිදුවීමට කොළඹ නගරයට වසංගතය ව්‍යාප්ත නොවීම ප්‍රමුඛ කාරණාවක් ද විය. එහෙත් දෙවැනි රැල්ලේ එය සම්පූර්ණයෙන් කනපිට හැරී තිබෙන බව රෝගය පැතිරීම වැළැක්වීමේ ජාතික ක්‍රියාන්විත මධ්‍යස්ථානයේ සංඛ්‍යාලේඛන අපට පෙන්වා දෙයි.
කොළඹ සිසාරා හමායන කොරෝනා රැල්ලේ තවත් එක් භයානක සිද්ධියක් පසුගියදා වාර්තා වූයේ කොටුව ගාලුමුවදොර ආසන්නයේ පිහිටි පෞද්ගලික ඉදිකිරීම් වැඩබිමකිනි. එහි සේවකයන් 100 දෙනකුට වැඩි පිරිසකට කොරෝනා වෛරසය ආසාදනය වී ඇති බවට තොරතුරු හෙළි වී තිබුණේ එම සේවකයන් නිරෝධායනය වෙමින් සිටියදී බවද කියති. එහි සිටි ඉන්දීය ජාතිකයන් 54 දෙනකු ඒ අතර වන බවද සඳහන්ය. මේ තොරතුරු සියල්ල මවාපාන්නේ කොළඹ නගරය තුළ වෛරස ව්‍යාප්තිය සම්බන්ධ අඳුරැ චිත්‍රයකි. දැනට සතියකට පමණ ඉහතදී කොළඹ නගරාධිපතිනිය ද මේ සම්බන්ධයෙන් අනතුරු ඇඟවීමක් කරමින් කොළඹ නගරසභා සීමාව සති දෙකකට හෝ ලොක්ඩවුන් කරන්නැයි ඉල්ලීමක් ද කර තිබිණි. එවැනි ඉල්ලීම් දෙස දේශපාලන ඇසකින් බැලීමේ ප්‍රතිවිපාක අප සිතනවාට වඩා දරුණු විය හැකි බවට කොළඹ තත්ත්වය හොඳම උදාහරණයකි.
කොළඹ නගරය ලෙඩවීම යනු රටේ හදවත ලෙඩ වීමය. එය දැන් සිදුවී අවසාන බැවින් හදවත බේරාගැනීමට දැන් යුහුසුළුව ප්‍රතිකාර කිරීම අවශ්‍යය. ඒ ගැන වාද විවාද කරමින් සිටීම හෝ කඹ අදිමින් සිටීම හෝ පලක් නැත. අගනගරය තවදුරටත් ලෙඩවීම වළක්වා ගැනීමට නම් අවශ්‍ය වන්නේ කතාවට වඩා ක්‍රියාත්මක වීමය. එම ක්‍රියාත්මක වීම්ද අප්‍රමාදව සිදුවීම අවශ්‍ය බවද සඳහන් කරමු. නැතහොත් නගරසභා සීමාවෙන් ඔබ්බට ද වෛරසය කාන්දුවීම කාලය පිළිබඳ ප්‍රශ්නයක් පමණක් වනු ඇත.
මෙහිදී පැවසිය යුත්තේ කොරෝනාව යනු අප රටට පමණක් සීමා වූ ප්‍රශ්නයක් නොව ගෝලීය ප්‍රශ්නයක් බවය. ඒ බව මුලින්ම තේරුම්ගත යුතු වෙමු. ඒ අනුව ලොවේ සෙසු රටවල් තමන්ගේ ප්‍රධාන වාණිජ නගර වෛරසයෙන් ආරක්ෂා කර ගැනීම සඳහා යොදවා ගනු ලැබූ උපාය උපක්‍රම පිළිබඳ සැලකිලිමත් වීමද අවශ්‍ය යැයි සිතමු. ඒ ඇතැම් රටවලට අසීමිතව සම්පත් තිබෙන බැවින් ඔවුන්ට සති ගණන් තම අගනගර ලොක්ඩවුන් තත්ත්වයෙන් පවත්වාගෙන යාම බරපතළ ගැටලුවක් නොවේ. එහෙත් අපට එසේ කිරීමට හැකියාවක් නැත. ලොක්ඩවුන් වචනය ඇසෙන විටත් රටේ එදිනෙදා ආදායමෙන් ජීවිතය ගැටගසා ගන්නා පිරිස්වල බඩ පපුව පත්තු වෙයි. තම පැවැත්ම පිළිබඳ බියක් හටගනියි. හෙට දවසේ ළිප පත්තු කර ගැනීමටවත් හැකියාවක් ලැබෙනු ඇතිදැයි යන සැකයෙන් යුතුව රැය පහන් කිරීමට සිදුවෙයි. මේ නිසා රට පවතින්නේ ලොක්ඩවුන් කිරීම ද එකවරම කළ නොහැකි තත්ත්වයක බවද තේරුම් ගත යුතුය.
එසේ වූ පමණින් අවශ්‍ය පියවර නොගෙන සිටීම පවතින තත්ත්වය තවදුරටත් ව්‍යාකූල කිරීමට ද හේතු විය හැකිය. මෙහිදී වඩාත්ම බරපතළ කාරණාව වන්නේ කොළඹ නගරයට දිනපතා පැමිණ ආපසු යන කී දෙනකු මේ වන විට වෛරස වාහකයන් වී ඇතිදැයි කිසිවකුත් නොදැන සිටීමය. කොළඹ නගරය තුළ ක්‍රියාත්මකව පවතින විවිධ ආයතනවලින් එකක හෝ දිනපතාම එක් ආසාදිතයකු දෙදෙනකු හඳුනාගන්නා මට්ටමට තත්ත්වය බරපතළ වී ඇතැයි ශ්‍රී ලංකා මහජන සෞඛ්‍ය පරීක්ෂකවරුන්ගේ සංගමය ප්‍රකාශ කර ඇතැයි මාධ්‍ය වාර්තා පළවිය. එය කොළඹට සම්බන්ධ ඕනෑම කෙනකුගේ සිත් තුළ කම්පනයක් ඇතිකරන තත්ත්වයකි.
කොළඹ නගරසභා සීමාවට එපිටින් පිහිටි ඇතැම් නගර ද පවතින්නේ අවදානමක බවද පෙනී යයි. වත්තල, කැලණිය, පෑලියගොඩ වැනි ප්‍රදේශ මේ අතරින් කැපී පෙනෙයි. මේ අතර කොවිඩ්-19 පැතිරීම වැළැක්වීමේ ජාතික ක්‍රියාන්විත මධ්‍යස්ථානය ප්‍රකාශ කරන්නේ පසුගිය 25 වැනිදා පෙරවරු 6.00න් අවසන් වූ කාලය තුළදී කොළඹ දිස්ත්‍රික්කයෙන් සොයාගනු ලැබූ රෝගීන් සංඛ්‍යාව 7,467ක් බවය. එම අදාළ කාලසීමාව තුළදී බස්නාහිර පළාතට අයත් සෙසු දිස්ත්‍රික්ක දෙක වන ගම්පහ සමස්ත රෝගීන් සංඛ්‍යාව 6065ක් බවත් කළුතර සමස්ත රෝගීන් සංඛ්‍යාව 748ක් බවත් සඳහන් වීමෙන් පෙන්නුම් කරන්නේ කොළඹ දිසාව දැඩි අවදානමක පවතින බවය. මෙහිදී වඩාත් කැපීපෙනෙන සහ සැලකිල්ලට ලක්විය යුතු කාරණාව වන්නේ කොළඹ නගරය තුළ වෛරසයේ ව්‍යාප්තිය ආරම්භ වූයේ සෙසු දිස්ත්‍රික්ක දෙකටම වඩා කල්ගත වීමෙන් පසුව බවය. එනම් කෙටි කාලයක් තුළදී ගම්පහ සහ කළුතර දිස්ත්‍රික්ක දෙකම අභිබවා යාමට තරම් කොළඹ තත්ත්වය දරුණු වී ඇති බවය.
පවතින යථා තත්ත්වය තේරුම් ගෙන කොළඹ තුළ වෛරස ව්‍යාප්තිය පාලනය කිරීමට අවශ්‍ය පියවර වහාම ගත යුතු තත්ත්වයකට පැමිණ තිබෙන බව පෙන්වා දීමට කැමැත්තෙමු. සැලසුම්සහගතව ඉක්මනින් පියවර ගතහොත් තත්ත්වය පාලනය කර ගැනීම අපහසු නොවනු ඇත. එහෙත් එසේ නොවුණොත් ඇතිවිය හැකි තත්ත්වය ගැන හැම අතින්ම රතු එළි දැල්වෙමින් තිබෙන බවද පැවසිය යුතුය.
