අටලුගම පී.සී.ආර්. කෝලම!
කොවිඩ් වසංගතය තුළ අටලුගමට විශේෂ වැදගත්කමක් ලැබී තිබේ. පළමු රැල්ල තුළදී මෙන්ම දෙවැනි රැල්ල තුළදී ද අටලුගම කේන්ද්‍රීයව වෛරස් පොකුරක් නිර්මාණය වීම එක් වැදගත්කමකි. අනෙක මේ අවස්ථා දෙකේදීම ඒ ගම්වැසියන්ගෙන් රෝගය පැතිරීම වැළැක්වීමට ලැබුණු සහ ලැබෙන සහාය ඉතාම දුර්වල වීමය. පළමු අවස්ථාවේදී අටළුගම ඇතැම් පදිංචිකරැවන් නිරෝධායන නීති උල්ලංඝනය කරමින් කණ්ඩායම් ගැසී නිවෙස්වලට යාම්ඊම් කළ බවට චෝදනා නැගිණි. ඒ අසලින් ගලා යන ඇළ මාර්ගය ඔස්සේ වෙනත් ගම්මානවලට බෝට්ටු මගින් ගිය පිරිස් සිටි බවට ද වාර්තා විය. ඒ තත්ත්වය දින ගණනාවකට පසුව පාලනය කළ හැකි වූ අතර සති කිහිපයකින් එම ප්‍රදේශයෙන් වෛරසය පැතිරීම නැවතී තිබුණි. එහෙත් මෙවර තත්ත්වය එයට වඩා සංකීර්ණ බවට හැරී තිබේ.
වෛරසය පැතිරී යාම වළක්වා ගැනීම සෞඛ්‍ය බලධාරීන්ට පමණක් පවරා දී ජනතාවට පසෙකට වී සිටිය නොහැක. ඒ සඳහා ජනතාවගේ සහාය සෞඛ්‍ය බලධාරීන්ට ලැබීම අත්‍යාවශ්‍ය කොන්දේසියකි. දෛනික ජීවිතය පවත්වාගැනීමට කොවිඩ් වෛරසයේ බලපෑම කොතරම් හරස් වුවද අපට කළ හැකි දෙයක් නැත. මුලින්ම කළ යුත්තේ වෛරසය ව්‍යාප්ත වීම වළක්වා ගැනීමට හැකි සෑම පියවරක්ම ගැනීමය. මේ පිළිබඳව අවශ්‍ය තරමට රජයේ බලධාරීන් විසින්ද ප්‍රාදේශීය බලධාරීන් විසින්ද ජනතාව දැනුවත් කෙරේ. මාධ්‍ය හරහා ද මේ සම්බන්ධයෙන් ප්‍රබල කාර්යභාරයක් ඉටුවෙමින් පවතී. ජනතාව ඒ සියලු කරුණු පිළිබඳව දැනුවත්ව කටයුතු කරමින් කොවිඩ් පැතිරී යාම වළක්වා ගැනීමට බලධාරීන්ට සියලු සහාය ලබාදීම කළ යුතුය. එයට පටහැණිව කටයුතු කරමින් සෞඛ්‍ය බලධාරීන්ගේ රාජකාරියට බාධා පැමිණවීම සියතින් ගෙල සිඳගැනීමකට දෙවැනි නැත. අටලුගමින් අපට අසන්නට ලැබෙන්නේ එවැනි කතාවකි.
කොවිඩ් ආසාදිත එක් පුද්ගලයකුගේ නොසැලකිලිමත්කම හේතුවෙන් අටලුගම ගම්මානයේ පවුල් 5000ක පමණ පුද්ගලයන් 20,000ක් ස්වයං නිරෝධායනයට යොමු කිරීමට සිදු වී තිබිණි. නමුත් බලවත් ගැටලුවක් බවට පත්වූයේ එසේ නිරෝධායනයට යොමු වූ පිරිස් අතුරින් අහඹු ලෙස තෝරාගත් පුද්ගලයන්ට පී.සී.ආර්. පරීක්ෂණ සිදුකිරීම සඳහා පැමිණි මහජන සෞඛ්‍ය පරීක්ෂකවරුන් ඇතුළු සෞඛ්‍ය සේවා නිලධාරීන්ගේ රාජකාරි වැඩට බාධා පමුණුවා තිබීමය. ඔවුන්ට සහාය ලබාදීම ඇතැමුන් ප්‍රතික්ෂේප කර තිබිණි. තවත් සමහරු ඊටත් එහා යමින් එම සෞඛ්‍ය නිලධාරීන්ට පහරදීමට තැත්කිරීම්, කෙළ ගැසීම් වැනි තුට්ටු දෙකේ වැඩ කිරීමට පෙළඹී සිටි බවට ද වාර්තා පළ විය. මෙවැනි පහත් ආකාරයේ වැඩ කරමින් පී.සී.ආර්. පරීක්ෂණවලට ලක්වීම ඔවුන් විසින් ප්‍රතික්ෂේප කිරීම දඬුවම් ලැබිය හැකි වරදක් බව අටළුගම වැසියන් පමණක් නොදැන සිටීමට හේතුවක් නැත.
අටලුගම ප්‍රදේශය වෛරසය පැතිරීම හේතුවෙන් වසා දැමුණු තත්ත්වයක් තුළ මේ ආකාරයට ජනතාව හැසිරීම හේතුවෙන් එය මහත් අර්බුදයක් බවට පත්විය. කෙසේ හෝ එම පළාතේම මහජන නියෝජිතයන් සහ ආගමික නායකයන් එක්වී කරුණු පහදා දීමෙන් පසුව එම අර්බුදය යන්තමින් විසඳන ලකුණු පහළ වී තිබිණි. එහෙත් බරපතළම කාරණය වන්නේ එහිදී සිදු කරන ලද පී.සී.ආර්. පරීක්ෂණ 1000කින් 321 දෙනකුට කොවිඩ් රෝගය වැළඳී තිබූ බවට තහවුරැ වීමය. එය පරීක්ෂණ තුනෙන් එකක් පොසිටිව් වීමේ තත්ත්වයකි. මෙහි බරපතළකම නොදැන කටයුතු කළ අටලුගම වැසියන්ට දැන් මේ යථාර්ථය අවබෝධ වී තිබෙනවා නම් එය යහපතකි.
මෙහිදී අපට පෙන්වා දීමට අවශ්‍ය වන්නේ පී.සී.ආර්. පරීක්ෂණය එක් ප්‍රදේශයකට ලබා දෙන දඬුවමක් නොවන බවය. එය ලොවම පිළිගත් රෝගීන් හඳුනාගැනීමේ එකම සාර්ථක ක්‍රමවේදයයි. ඒ සඳහා පෙනී සිටීම ප්‍රතික්ෂේප කිරීම යනු රෝගය ව්‍යාප්ත කිරීමට අනියමින් උදව් කිරීමකි. එවැනි උදව් කිරීම්වලට නම් දඬුවම් ලැබිය යුතුය. කොවිඩ් වැළඳීමට ජාති, ආගම්, කුල, භාෂා කිසිවක් අදාළ නැත. සිංහල, මුස්ලිම්, හින්දු, කතෝලික මේ සියලු ජනතාව අද රට පුරා පැතිර ගොස් තිබෙන කොවිඩ් වසංගතය හේතුවෙන් දැඩි පීඩාවට පත්ව සිටිති. ඒ පීඩනය සියලු ජාතීන්ට එක ලෙස දැනෙයි. මේ නිසා අදාළ නොවන කාරණා මතු කරමින් පී.සී.ආර්. පරීක්ෂණවලට පෙනී සිටීම ප්‍රතික්ෂේප කිරීමට කිසිදු ජන කොටසකට හෝ ගම්වැසි පිරිසකට හෝ අයිතියක් නැත. බියවිය යුත්තේ පී.සී.ආර්. පරීක්ෂණයට නොව කොවිඩ් වෛරසයට බවද වටහාගැනීමත් අවශ්‍යය.
අප සියලු දෙනා පී.සී.ආර්. පරීක්ෂණ එපා කියන්නේ නම් හෝ සෞඛ්‍ය නීතිරීතිවලට අනුගත නොවී ඒවාට පටහැණිව ක්‍රියා කරන්නේ නම් හෝ දෙවියන් වහන්සේගෙන් සමාවක් ලැබුණද කොවිඩ් වෛරසයෙන් නම් සමාවක් ලැබෙන්නේ නැත. පී.සී.ආර්. නොකර සිටීමෙන් රෝගයෙන් බේරී සිටිය හැකි යැයි යමකු හෝ යම් පිරිසක් හෝ කල්පනා කරන්නේ නම් එය විශාල වැරදීමකි. ගැලවීම ඇත්තේ සැඟවීමෙන් නොව පරීක්ෂණවලට මුහුණ දී බිය, සැක, දුරුකර ගැනීමෙන් බව අවබෝධ කරගැනීම අවශ්‍යය. බිය නිසා පී.සී.ආර්. පරීක්ෂණවලට පෙනී නොසිටින පිරිසක් අටලුගම තවදුරටත් සිටින්නේ නම් ඔවුන් තුළ පවතින එම අනියත බිය තුරන් කිරීමට එම ජනතාවට නායකත්වය දෙන දේශපාලනික සහ ආගමික නායකයන් පෙරමුණ ගැනීම ද අවශ්‍යය. කොවිඩ් යනු ආගමකට හෝ ජාතියකට හෝ සීමා වූ රෝගයක් නොවන විට අටලුගමට පමණක් වෙනම සෞඛ්‍ය නීතිරීති අදාළ කරගත නොහැකි බව එහි වෙසෙන ජනතාවට අවබෝධ කරදීම ද අප්‍රමාදව කළ යුතු කාර්යයක් වශයෙන් අපි දකිමු.
