පරණ එකෙන් අලුත් එකට
මේ ගෙවෙන්නේ 2021 වසරේ අවසන් දින කිහිපයයි. ඊළඟ සති අන්තය අලුත් අවුරුද්දක (2022) ආරම්භය වෙයි. කොවිඩ් වසංගතය සමඟ ගහට පොත්ත මෙන් ඇලී තිබූ දෙවැනි වසරත් මෙසේ අවසන් වනවිට අපට ප්‍රාර්ථනා කළ හැකි වන්නේ අඩුම තරමින් ඊළඟ අවුරුද්ද තුළදී හෝ කොවිඩ් රෝගයේ අවසානයක් දැකිය හැකි වේවායි කියාය. ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ ලොක්කාද පසුගියදා නිකුත් කළ නිවේදනයේ සඳහන් කර තිබුණේ ලබන වසරේ මැදභාගය වනවිට කොවිඩ් රෝගයේ අවසානය දැකීමට සියලුදෙනා එක්ව කටයුතු කළ බවයි. කොවිඩ් හේතුවෙන් මිනිස් ජීවිත &කැන්සල්* වෙනවාට වඩා උත්සව, සැණකෙළි කැන්සල් කිරීම හැම අතින්ම හොඳ බවද ඔහු අවවාදාත්මකව ප්‍රකාශ කර තිබිණි.
උත්සව කැන්සල් කිරීමේ අවවාදය ලොවපුරා ජනතාවට ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයෙන් ලබාදුන් පණිවුඩයක් වුවද එය ලංකාවට නම් මෙවර අදාළ නොවන බව පැහැදිලිව පෙනෙන්න තිබේ. පිරිමින්ට ගෑස් පෝලිම්වලද කාන්තාවන්ට දර සහ වළං එසේත් නැත්නම් කිරිපිටි පෝලිම්වලද කල් මරන්න සිදුවී ඇති රටක උත්සව සැණකෙළි ගැන කතා කිරීමත් පළක් නැති වීම ඊට හේතුවය.
කෙසේ වුවද නත්තල් නිමිත්තෙන් පැවැත්වෙන කිතුනු ජනතාවගේ ආගමික ක්‍රියාවන්ට රටේ මේ පවතින තත්ත්වය බාධාවක් නොවනු ඇත. එසේ වුවත් කොවිඩ් රෝගයේ නවතම ප්‍රහාරකයා වන ඔමික්‍රොන් හිස ඔසවමින් පවතින අවස්ථාවේ ඒ පිළිබඳව සැලකිලිමත් වෙමින් ආගමික වතාවත් ඉටුකර ගැනීම සියලුදෙනාගේ වගකීමය. නමුත් නත්තල හා බැඳුණු සෙසු සමාජ ක්‍රියාකාරකම්ද අලුත් අවුරුදු ප්‍රීතිය නිමිත්තෙන් සිදුවෙන විනෝදාස්වාද ක්‍රියා සඳහාද රට තුළ පවතින ආර්ථික කඩාවැටීම දැඩි බලපෑමක් ඇතිකර තිබේ. විශේෂයෙන් ආහාර පානවල අධික මිල ගණන්ද ඒ අතරට එකවරම වැඩි කෙරුණු තෙල් මිලද සාමාන්‍ය මිනිසුන්ගේ ජනජීවිත උඩු යටිකුරු කර තිබේ. අප අලුත් අවුරුද්දකට පා තබන්නේ මේ පසුබිමේ සිටිමිනි.
අලුත් අවුරුද්දකට පා තැබීමේදී සියලු දෙනා තුළම තිබිය යුත්තේ සුබවාදී හැඟීම් වුවද පවතින ජීවන අරගලය මැද අසුබවාදී අදහස් පහළ වීම වැළැක්විය නොහැක. කිරිපිටි මේ තරම් හිඟ වූ කාලයක් මතක ඇති කාලයක තිබුණේ නැත. ගෑස් ප්‍රශ්නය කාන්තාවන්ට කුස්සිය තුළට යාම පවා එපාකර තිබේ. ඒ මදිවාට අවශ්‍ය පාරිභෝගිකයාට ගෑස් මිලට ගැනීමද ප්‍රශ්නයකි. කොතරම් ගෑස්වලින් ඉවුම් පිහුම් කිරීමට අකැමැති වුවද නාගරික වැසියන් බොහෝ දෙනකුට වෙනත් විකල්පයක් නැත.
රටේ ආර්ථිකය මේ දරුණු අර්බුදයට මුහුණ දෙනු ඇති බවට මේ වසර ආරම්භයේ සිටම පුරෝකථනය කෙරිණි. එහෙත් බලධාරීන් බොහෝ දෙනකු ඒ නිසා ප්‍රමාණවත් තරම් සැලකිල්ලක් දක්වූයේ නැත. කොවිඩ් උවදුර පිටුදැකීම සඳහා එන්නත්කරණය සිදුකිරීමට රජය දියත් කරන ලද වැඩපිළිවෙළට ප්‍රමුඛත්වය ලබාදීම ඊට හේතු වූවා විය හැකිය. එන්නත්කරණයෙන් රටේ ජනතාව සාර්ථක ඵල නෙළාගත් බවත් රජය ඒ සම්බන්ධයෙන් කටයුතු කළ ආකාරයට ජනතාවගේ ප්‍රසාදය හිමි වූ බවත් සඳහන් කළ යුතුය. එහෙත් ඒ හා සමගාමීව දිවයන ආර්ථික වැඩපිළිවෙළක් රජයට නොතිබීම මේ බරපතළ අර්බුදයට පාර කැපූ බව පැහැදිලිය.
ආර්ථිකයේ සියලු පසුබෑම් කොවිඩ් වෛරසයේ බලපෑම්වලට ලඝු කිරීමද ගැටලුවට පිළිතුරක් නොවේ. ලොවේ සෙසු රටවල් කොවිඩ් හේතුවෙන් සිදුවූ ආර්ථික කඩා වැටීම් මැද වුවද ආර්ථිකයේ වර්ධනයක් ඇතිකර ගැනීමට සමත් වූ බව වාර්තාවලින් පැහැදිලි වෙයි. එසේ නම් අපේ රටටද එවැනි වර්ධනයක් ඇතිකර ගැනීමට හැකියාවක් තිබිය යුතුය. එහෙත් සැලසුම් සහගතව ආර්ථික ගැටලුවලට මුහුණදීමට නිසි ක්‍රමවේදයක් සකස් කර නොගැනීමේ බරපතළ ප්‍රතිවිපාකවලට අවුරුද්ද අවසානය වනවිට ශ්‍රී ලංකාව මුහුණදෙමින් සිටී. ආර්ථික බලාපොරොත්තු කඩා වැටුණු තත්ත්වයක සිටිමින් අලුත් අවුරුද්දකට පා තැබීමට අපට සිදුවූයේ එවැනි හේතූන් නිසාය.
මේ තත්ත්වය යටතේ අලුත් අවුරුද්දේ ආරම්භයේ සිට හෝ අලුත් ජවයකින් වැඩ කිරීමට අධිෂ්ඨාන කර ගැනිම සියලුදෙනාගේ වගකීම වෙයි. කොවිඩ් වසංගතය දුරු කර ගැනීමට ප්‍රමුඛත්වය ලබාදෙනවා සේම ජනතාව පෙළන ආර්ථික ගැටලුවලට කෙටිකාලීන සහ දිගුකාලීන විසඳුම් ලබාදීමටද ප්‍රමුඛත්වය ලැබිය යුතුය. මේ වසර අගභාගය වනවිට වැසී යමින් තිබෙන හෝටල්, රෙස්ටුරන්ට්, බේකරි සහ කුඩා ව්‍යාපාරද යළිත් විවෘත කර ගැනීමට හැකි වාතාවරණයක් උදාකර ගත යුතුය. ණය ගෙවා ගැනීම සඳහා විධිමත් වැඩපිළිවෙළකට යාමද තවදුරටත් ප්‍රමාද කළයුතු නැත. මූල්‍ය අරමුදල සමඟ සම්බන්ධ වීමෙන් හෝ රටේ ආර්ථිකය ශක්තිමත් කරගැනීමේ පියවරකට යා යුතුය.
ලබන ජනවාරි 18 වැනිදා ශ්‍රී ලංකාවේ ආර්ථිකයට තීරණාත්මක දිනයක් හැටියට සමහරු හඳුන්වති. අලුත් අවුරුද්දේ මුලින්ම ගෙවිය යුතු ඩොලර් මිලියන 500 ණය ගෙවීමේ දිනය එදිනට යෙදීම ඊට හේතුවය. එය ගෙවීමට සිදුවන්නේ දැනට රටේ තිබෙන භාවිතයට ගත හැකි ඩොලර් බිලියන 1.3 සංචිතය යොදා ගැනීමෙන් නම් රට ඉදිරියේ ඇත්තේ භයානක කඩාවැටීමක් බව කිව යුතුය. අලුත් අවුරුද්දේ අපගේ ප්‍රාර්ථනය එසේ නොවිය යුතු බවය.
