අකුරු තුනේ දේශපාලනේ

අකුරු තුනේ අපේක්ෂකයෙක් ඊළඟ ජනාධිපතිවරණයට පොහොට්ටුවෙන් ඉදිරිපත් කරන බව මහාචාර්ය රන්ජිත් බණ්ඩාර මන්ත්‍රීවරයා පහුගිය බ්‍රහස්පතින්දා (10) මාධ්‍ය සාකච්ඡාවකදී කිව්වේය. මේ කතාව ඔහු මීට පෙරත් කියා තිබුණි. ජය සක් හඬ, මඟුල් බෙර මැද්දේ තමන්ගේ අපේක්ෂකයා වේදිකාවට කැඳවාගෙන එන බවද ඔහු එදා කියා තිබිණි. එය මෙවරත් ඔහු මතක් කර දුන්නේය.

ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවට අනුව ඊළඟ ජනාධිපතිවරණය පැවැත්වීමට නියමිතව ඇත්තේ ලබන වසරේ සැප්තැම්බර් මාසයේදීය. අවශ්‍ය නම් ඊට පෙර වුවද ජනාධිපතිවරණය කැඳවීමට ජනාධිපතිවරයාට බලය තිබේ. කොහොම බැලුවත් ඉදිරි දින 300ක කාලය ඇතුළත ජනාධිපතිවරණය පැවැත්විය යුතුය. මේ දින 300න් දින 150ක් ඒ කියන්නේ කාලසීමාවෙන් බාගයක් ගෙවුණාම රටේ මුළු යාන්ත්‍රණයම හැරෙන්නේ ජනාධිපතිවරණය සම්බන්ධයෙන් වර්ධනය වෙන කටයුතු දෙසටය. තව මාස 05කින් පසුව ජනාධිපතිටත් පොහොට්ටුවටත් විපක්ෂයටත් අනෙක් වැඩ අතහැර ජනාධිපතිවරණයේ ගේම් ප්ලෑන් එක ගහන වැඩේ පටන්ගත යුතුය. රන්ජිත් බණ්ඩාර මන්ත්‍රීවරයාගේ අකුරු තුනේ අපේක්ෂකයාගේ කතාව ඒ ගේම් ප්ලෑන් එකේ තියෙන පෙරහරේ කසකාරයාගේ ක්‍රියාව වෙන්නත් පුළුවන. ඔහු ඒ කතාව කියද්දී පොහොට්ටුවේ මතවාදය ඉදිරියට ගෙන යන අපේක්ෂකයා ඉන්නේ තමන්ගේ පැත්තේ බවටද ඉඟි කළේය.

දැන් ඊළඟ ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත් වීමට සූදානමින් ඉන්න අපේක්ෂකයන් අතරේ අකුරු තුනේ කට්ටිය කවුද? වත්මන් ජනාධිපති රනිල්ටත් පොහොට්ටුවේ ඔටුනු නොපළන් කුමරු වන නාමල්ටත් ඒ වගේම විපක්ෂ නායක සජිත්ටත් තිබෙන්නේ අකුරු තුනක නම්ය. ඊට අමතරව මහාචාර්ය රන්ජිත් බණ්ඩාරලා තමන්ගේ සමීපතම නායකයා හැටියට සලකන බැසිල්ටත් තිබෙන්නේ අකුරු තුනකි. ජාතික ජන බලවේගයේ නායක අනුර කුමාරත් අකුරු තුනේ කණ්ඩායමට වැටෙයි. ඔහු වෙනුවට ඉදිරිපත් වන අපේක්ෂකයා හැටියට සඳහන් වන තවත් නමක් වන හරිණි අමරසූරියත් අකුරු තුනේ සමාගමටම අයිතිය. විදුලි බිලත් එක්ක ආණ්ඩුවත් සමඟ දේශපාලන වලියක් ඇදගෙන ජනතාව අතරට ගිය ජනක රත්නායකත් අන්තිමට නැවතුණේ තමන් ඊළඟ ජනාධිපතිවරණයේ අපේක්ෂකයකු වෙන බව ප්‍රකාශ කරමිනි. ඔහු අයත් වෙන්නේත් අකුරු තුනටමය. වෙන එකක් තබා ගෝඨාභයගේ නික්ම යාමෙන් පසුව පාර්ලිමේන්තුවේදී ජනාධිපති තෝරාගත් ඡන්දයේ රනිල්ගේ ප්‍රතිවාදියා වූයේත් අකුරු තුනේ ඩලස්ය. ඔහු ජනාධිපතිවරණයට එන බවක් තවම කියා නැතත් ආවොත් අකුරු තුනේ අපේක්ෂකයෙකි.

හැබැයි අපේ රටේ විධායක ජනාධිපති ව්‍යවස්ථාව හඳුන්වා දුන්නාට පසුව මහජන ඡන්දයෙන් බලයට පත්වූ කවුරුත් අකුරු තුනේ කට්ටියට අයිති නැත. පළමු ජනාධිපති ජේ.ආර්. ජයවර්ධන විය. දෙවැන්නා ආර්. ප්‍රේමදාසය. ඊට පස්සේ තාවකාලිකව ඩී.බී. විජේතුංග පත්වුණත් ජනාධිපතිවරණයෙන් බලයට ආවේ චන්ද්‍රිකාය. චන්ද්‍රිකාගෙන් ගියේ මහින්දටය. ඊටපස්සේ මෛත්‍රීපාලත් ගෝඨාභයත් මහජන ඡන්දයෙන් රටේ ජනාධිපතිවරු බවට පත්වූහ. මේ කවුරුත් අකුරු තුනේ අපේක්ෂකයන්ට අයිති නැත. ඒ කියන්නේ රටේ ජනාධිපති වීමට අකුරු තුනේ නමක් තිබීම විශේෂ සුදුසුකමක් වෙන්නෙ නැහැ කියන එකද? එහෙමම කියන්නත් බැරිය. එහෙත් මේ රටේ ජනාධිපති අපේක්ෂකයකු වීමට ඊට වඩා බලපාන බොහොමයක් කාරණා තිබේ.

මහාචාර්ය රන්ජිත් බණ්ඩාර තමන්ගේ අකුරු තුනේ අපේක්ෂකයා ගැන කියද්දී වත්මන් ජනාධිපති රනිල්ටත් පොඩි ෂොට් එකක් දුන්නේය. ඔහු කිව්වේ පසුගිය මහ මැතිවරණයේදී යූ.එන්.පිය නියෝජනය කළ රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා කොළඹ දිස්ත්‍රික්කයෙන් අන්ත පරාජයක් ලැබූ බවය. ඒ එක්කම කොළඹින් තරග කළ රනිල්ගේ පක්ෂයෙන් කැඩී ගිය පක්ෂයක් නියෝජනය කළ සජිත් විශාල ජයග්‍රහණයක් ලැබූ බවද ඔහු කිව්වේ මොනම පක්ෂයක්වත් පුද්ගලානුබද්ධව ඉදිරියට නොයන බවත් පක්ෂයක් ඉදිරියට යන්නේ මතවාදයත් අභිලාෂයත් සමඟ බවත්ය. කොළඹින් පරාජය වූයේ රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාගේ පක්ෂයේ මතවාදය බවත් ඔහු ප්‍රකාශ කළේය. එහෙම කියන ගමන් පොහොට්ටුව වෙනුවෙන් ඉදිරිපත් කරන අපේක්ෂකයා පොහොට්ටුවේ මතවාදය ඉදිරියට ගෙන යන පුද්ගලයකු විය යුතු බවද ඔහුගේ පැහැදිලි කිරීම විය.

ඒ කියන්නේ පොහොට්ටුව සමඟ ලොකු දේශපාලන ගමනක් යන්න හිතාගෙන වැඩ කරන රනිල්ගේ ඒ බලාපොරොත්තුව ඉටු නොවන බවද? මේ කතාවෙන් නම් පේන්නේ රනිල් කවදාවත් පොහොට්ටුවේ ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයා නොවන බවය. රනිල් පොහොට්ටුවේ මන්ත්‍රීවරුන්ගේ ඡන්දයෙන් රටේ ජනාධිපති ධූරයට තෝරාගනු ලැබුවත් ඔහු ඒ ජයග්‍රහණය ලැබුවේ පොහොට්ටුවේ මතවාද කරපින්නාගත් නායකයෙක් හැටියට නොවේ. රනිල් වැනි දැඩි ලිබරල් ආර්ථික සහ සමාජ මතවාදයක් පිළිගන්නා නායකයකුට කවදාවත් පොහොට්ටුකාරයෙක් වෙන්න බැරිය. ඒත් ඒ වෙලාවේ ඊළඟ මොහොතේ කුමකින් කුමක් වේදැයි හිතාගන්නවත් බැරි තත්ත්වයක සිටි ඒ වගේම තමන්ගේ ජනාධිපතිවරයාත් අගමැතිවරයාත් දෙදෙනාගේම නායකත්වය අහිමිව දේශපාලන වශයෙන් දැඩි අවදානම් කලාපයකට වැටී සිටි පොහොට්ටුවේ මන්ත්‍රීවරුන්ට රනිල් වික්‍රමසිංහ තමන්ගේ ගැලවුම්කාරයා ලෙස ඒ වෙලාවේ පෙනී යාම ගැන පුදුම විය යුතු නැත.

පොහොට්ටුව ඒ වෙලාවේ තැනේ හැටියට ඇණේ ගැහැව්වත් දැන් රනිල් ඔවුන්ට ඕනෑ හැටියට නටවන්න බැරිය. තමන්ගේ පළපුරුද්දත් දේශපාලනයේ කෘතහස්ත බවත් හොඳට තෙම්පරාදු කරගත් රනිල් පාර්ලිමේන්තු ඡන්දයෙන් ජනාධිපති වී පොහොට්ටුවත් සනසා රටේ දැවෙමින් තිබූ ප්‍රශ්නවලටත් විසඳුම් දුන්නේය. එහෙම විසඳුම් දෙන ගමන් තමන්ගේ දේශපාලනයේ ඉදිරි ගමනටද හොඳ අත්තිවාරමක් දමා ගත්තේය. ඒ අත්තිවාරම ශක්තිමත් කරන්නේ වෙන කිසිවකුත් නොව පොහොට්ටුවේම මන්ත්‍රීන් පිරිසකි. ඒ පිරිස මහාචාර්ය රන්ජිත් බණ්ඩාර කියන පොහොට්ටු මතවාදය කරපින්නාගත් පිරිසක් නම් වෙන්න බැරිය. ඔවුන් රනිල් තමන්ගේ මීළඟ ජනාධිපති අපේක්ෂකයා බව ප්‍රසිද්ධියේ කියන්න පවා පෙළඹී ඉන්නේ ඔවුන්ට හරියන නායකත්වයක් රනිල්ගෙන් දකින නිසා විය යුතුය. රනිල් දේශපාලන වශයෙන් මහින්දලාගේ පසමිතුරකු වුණත් සාමාන්‍ය ජීවිතයේදී හැසිරෙන්නේ හොඳ මිතුරන් වශයෙනි. දේශපාලන වශයෙන් ඔවුන් එකිනෙකාට උදව් කර ගන්නා බවද රටේ ප්‍රසිද්ධ රහසකි.

මේ මොන සබඳකම් තිබුණත් දේශපාලන මතවාදී වශයෙන් රනිල් සහ පොහොට්ටුවේ මන්ත්‍රීන් අහසට පොළොව වගේය. එහෙත් දේශපාලනය කිරීමේදී ඕනෑම සතුරකු සමඟ වුවද මිතුරුකම් පැවැත්විය යුතු අවස්ථාවලදී ඒ සතුරා මිතුරා කර ගැනීම අමාරු වැඩක් නොවේ. මේ කලාව රටේ හොඳින්ම දන්නා නායකයන් දෙන්නා වෙන්නේ රනිල් සහ මහින්දය. අද ආණ්ඩුව පවතින්නේ මේ න්‍යාය මත පදනම් වෙලාය.

එහෙම වුණත් තමන්ගේ තත්ත්වය ස්ථාපිත කරගත් රනිල් රට වෙනුවෙන් තමන්ගේ ඇති සැලසුම් ක්‍රියාත්මක කිරීමත් සමඟ අර රන්ජිත් බණ්ඩාර කියන මතවාදී ගැටුම් ඇරඹුණි. ඒ බව එළියට පැමිණි එක් අවස්ථාවක් වුණේ පොහොට්ටු ජ්‍යෙෂ්ඨයන්ට කැබිනට් ඇමැතිකම් ලබාදීම දිගටම මගහැරීමය. එහෙම ඇමැතිකම් දුන්නොත් රට ඇතුළේ අරගලයත් සමඟ පැටව් ගැසූ රාජපක්ෂ විරෝධයේ ගොදුරක් බවට තමන් පත්වෙන බවත් රට ගිනි තැබූ ප්‍රශ්න විසඳීමෙන් ලබාගත් ජනතාවගේ කැමැත්තට එය බරපතළ හානියක් සිදු කරනු ඇති බවත් යන්න වටහා ගැනීම රනිල්ට අපහසු නැත.

හැබැයි රනිල් මැතිවරණයකින් රටේ ජනමතය ප්‍රකාශ වීමට ඉඩක් නොදී සිටීමෙන් පොහොට්ටුවට කරන්නේ වාසියක් බව දේශපාලනයේ හය හතර නොදන්නා කෙනකුට වුවද තේරුම්ගත හැක. තමන් මැතිවරණයකට සූදානම් යැයි පොහොට්ටු නායකයන් කොතරම් ප්‍රකාශ කළත් තවමත් ඔවුන්ගේ යටි සිත්වලින් හඬගා කියන්නේ දැන්ම ඡන්දයක් නොපවත්වන තරමට හොඳ බවය. ඈත තිබෙන ජනාධිපතිවරණය ගැන ඔවුන් දැන් තබා අනාවැකි පළ කරන්නේ ඒ අඩුව වසා ගැනීමටය.
ඇමැතිකම් නොලැබුණු පොහොට්ටු ජ්‍යෙෂ්ඨයන් ඊළඟ ජනාධිපතිවරණයේ තමන්ගේ අපේක්ෂකයා රනිල් නොවන බව ප්‍රසිද්ධියේ කීමත් රනිල්ගෙන් ඇමැතිකම් ලැබුණු පොහොට්ටුවේ කට්ටිය රනිල් තම ජනාධිපති අපේක්ෂකයා කිරීමට සහාය දැක්වීමත් සිදුවෙන්නේ ඒ පසුබිමේය. ඒ වගේම රනිල් තමන් ජනාධිපති වශයෙන් ජනවාර්ගික ගැටලු ඇතුළත් ජාතික ප්‍රශ්නය විසඳීමට මුල් තැනක් දීමත් ඒ සඳහා 13 වැනි ව්‍යවස්ථාව බලගැන්වීමට ප්‍රමුඛත්වය දීමත් සම්බන්ධයෙන් පොහොට්ටුවේ විරෝධය පළවෙන්නේත් පක්ෂ දෙක අතර තිබෙන මතවාදී ගැටුම් හේතුවෙනි. පොහොට්ටුව කියන්නේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා 13 වැනි සංශෝධනය ක්‍රියාත්මක කිරීමට විරෝධය දැක්වූ ජනාධිපතිවරයකු බැවින් ඔහුගේ ඉතිරි ධූර කාලය සම්පූර්ණ කිරීමේ වගකීම පැවරුණු රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාට 13 බලාත්මක කිරීම ගැන තීරණ ගැනීමට අයිතියක් නැති බවය. එහෙම වුණත් රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා තමන්ගේ ජනාධිපති බලතල තමන්ගේ දේශපාලන අරමුණු ඉටුකර ගැනීමට යොදාගැනීම ගැන කිසිවකුටත් විරුද්ධ විය නොහැක. රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා පසුගිය බදාදා (09) පාර්ලිමේන්තුව අමතමින් 13 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධන බලාත්මක කිරීම සඳහා රටේ සියලු දේශපාලන පක්ෂවල සහාය ඉල්ලමින් ඉදිරිපත් කළ කරුණු දැක්වීමට එරෙහි වීමට මහ පොළොවේ දේශපාලනය සමඟ ගනුදෙනු කරන කිසිදු පක්ෂයකට හැකියාවක් නැත. සජබත් තමන් ඒ අදහස්වලට විරෝධතා නොදක්වන බව ප්‍රකාශ කළේ ඒ හේතුවෙනි. එකම දේ ජනාධිපතිවරයා මේ වෙලාවේ ඉඩ නොදෙනම ඉල්ලීම වන ඡන්දය පැවැත්වීම ඒ සමඟම කොන්දේසියක් වශයෙන් ඉදිරිපත් කිරීමය. නමුත් පළාත් සභා ඡන්දය පැවැත්වීමට නම් රනිල් වික්‍රමසිංහ ජනාධිපතිවරයා කොන්දේසි 03ක් දැම්මේ මේ ඉල්ලීම ඉදිරිපත් වෙන බව දැනගෙන විය යුතුය.
මේ පසුබිමේ රන්ජිත් බණ්ඩාර කියන පොහොට්ටුවේ මතවාදයත් එක්ක යන අකුරු තුනේ අපේක්ෂකයා රනිල් වෙන්නත් බැරි නැත.

I ශශීන්ද්‍ර