හැම මන්ත්‍රීවරයටම රට පාලනය කරන්න බෑ
අනුර ප්‍රියදර්ශන යාපා - ස්වාධීන කණ්ඩායම් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී
- මේ 225 යවලා අලුත් 225ක් ගෙන ඒම විසඳුමක් නොවේ
- පරීක්ෂණ මට්ටමේ ජනාධිපති කෙනෙක් ආපහු පත් කරන්න ඉඩක් නෑ
- පෞද්ගලීකරණය එපා කීම පිස්සු කතාවක්
Q පක්ෂ ගොඩක් ඉන්නේ ඊළඟ ජනාධිපති කවුද කියන සටනේ. හැමෝම තරග කරන්න සැලසුම් හදනවා. ඔබ හිතන්නේ කවුද ඊළඟට රටේ නායකයා විය යුත්තේ?
මට ඒක දැන්ම කියන්න අමාරුයි. මොකද මේ වෙලාවේ ඇතිවෙලා තියෙන ආර්ථික අවුලත් එක්ක. මොකද සමාජයේ තියෙන නොසන්සුන්තාවයයි, වික්ෂිප්තභාවයයි එක්ක ඒක කියන්න අමාරුයි. ඒත් මම හිතන්නේ ඊළඟ අවුරුදු පහේදී මේ ආර්ථික අවුලෙන් ලිහෙන සැලසුමක් හදන කෙනෙක් ගැන තමයි අපිට හිතන්න වෙන්නේ. වෙන උත්ත‍රයක් නෑ.
Q ඔබ කියන ආර්ථික සැලසුමක් තියෙන උදවිය හැටියට දැන් ව්‍යාපාරිකයො ගණනාවක් සටනට එන්න යන්නේ. ඉතිං ජනතාවට හිතෙයිනේ ඒ අය හොඳයි කියලා?
ලංකාව පුංචි රටක් වුණත් මේකේ ජනාධිපති ධූරය එසේ මෙසේ තනතුරක් නෙමේ. මේ රටේ ලොකු පොඩි ප්‍රශ්න ඇති වෙනවා. අන්න එතැනදී ඔහුගේ ප්‍රතිචාරය මහජනයා බලාපොරොත්තු වෙනවා. මම හිතන්නේ නෑ අත්දැකීම් නැති දේශපාලන අවබෝධයක් නැති කෙනෙක්ට මේක කරන්න පුළුවන් වෙයි කියලා. මම හිතන්නේ නෑ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහත්තයගෙන් පස්සෙ මේ තනතුරු සම්බන්ධයෙන් පරීක්ෂණ කරන මට්ටමක තවත් අපි නෑ. ඒ නිසා මනා පරිචයක් තියෙන, හොඳින් වැඩ කරන්න පුළුවන්, අත්දැකීම් සහ අවබෝධය ඇති කෙනෙක් තමයි අවශ්‍ය.
Q ගොඩක් අය කියන්නේ 225 වැඩක් නෑ. අලුතෙන් අය ගේන්න ඕන කියලා. ඒක එහෙම වෙන්න ඕනද?
මේ 225 යවලා ආයේ ගේන්න වෙන්නෙත් 225ක්ම තමා. මෙතන තියෙන්නේ 225ගේ වරදක් නෙමේ, ආර්ථික කළමණාකරණය සහ පාලනය සම්බන්ධයෙන් තියෙන අවුලක්. රාජ්‍ය සේවයත්, විශාල වෘත්තීය සමිති ව්‍යාපාරයත් ඒ වගේම ණය ගැනීම, ඒ ගත්ත ණය වියදම් කරන ලද ව්‍යාපෘති සම්බන්ධයෙනුත් වගේ දේවල් මැද තමයි මේ රට තියෙන්නේ. ඉතින් මේක 225 ප්‍රශ්නයක් නෙමේ දිශාවක් නැති ප්‍රශ්නයක්. මෙතන තියෙන්නේ ප්‍රශ්නය තේරුම් නොගෙන කටයුතු කරන එක.
Q මේ රටේ අරගලයක් ඇතිවුණා. එතැනදී ජනතාව ගෙනාපු දෙයක් තමයි මේ මැති ඇමැතිවරුන් වගකීම් හඳුනාගෙන නෑ කියන එක. මම අහන්නේ දැන් මැති ඇමතිවරු තමන්ගේ වගකීම තේරුම් අරගෙන තියෙනවද?
ලෝකේ කොහෙවත් පක්ෂ විපක්ෂ අය එකට එකතුවෙලා වැඩ කරන්නේ නෑ. එහෙම වැඩකළේ ලෝක යුද්දේ කාලේ. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය කියන්නේ ආණ්ඩුව තමන්ගේ රාජකාරිය කරන එකයි විපක්ෂය සාධනීය විවේචනය කරන එකයි තමයි තියෙන්නේ. එහෙම ඕන නැත්නම් පාර්ලිමේන්තුව අහෝසි කරලා ඒකාධිපතියෙක් පත් කරගත්තම ඉවරයි. ඒ නිසා ඕවා මෝඩ තර්ක. හැම මන්ත්‍රීන්ටම රට පාලනය කරන්න බෑ. හැමදාම මුව හමට තඩි බානවා වගේ මේ හරහා ලංකාවේ දේශපාලනයට වගතුවක් වෙන්නේ නෑ. ලංකාවේ තැපැල් කන්තෝරුවක් පෞද්ගලික අංශයට දෙන එකට වෘත්තීය අරගල කරන රටක මොනවද තව පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී ගැන කතා කරන්නේ.
Q අපේ රටේ මූලික ප්‍රශ්නවලට වඩා අවධානය යන්නේ මේ පොඩි පොඩි ප්‍රශ්නවලට. ඔබ උඩ කිව්ව උදාහරණයත් එහෙමයි. ඉතිං මෙහෙම රටක් කරන්න පුළුවන්ද?
ඒක තමයි නිසි කළමනාකරණයක් නෑ. හැමතැනම තියෙන්නේ මේ කළමනාකරණ ප්‍රශ්නයක්. ඔබ ගිහින් බලන්න රජය සතු ආයතනවල මොනතරම් මුදල් අවභාවිත වෙනවද කියලා. ඒවාට රජයවල් වගකියන්න ඕනද? නෑ ඒවා කළමනාකරණ ප්‍රශ්නයක්. ඒවා අපි හදාගන්න ඕන.
Q රාජ්‍ය ආයතන ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීම සම්බන්ධයෙන් මිනිස්සුන්ට සැකයක් තියෙනවා මේවා විකුණලා තියෙන ටිකත් නැතිවෙයි කියලා?
නෑ. මම ඒකට කිසිම විදිහකින් එකඟ නෑ. රාජ්‍ය අංශයේ විශාල නාස්තියක් වෙනවා. හොයලා බලන්නකෝ. මම මේ කියන්නේ හැමදේම පෞද්ගලිකරණය කරන්න නෙමෙයි. මම කියන්නේ මේ විදිහට පසුගාමී විදිහට හිතන්න එපා කියලා. මෙතන තියෙන්නේ සල්ලි ගන්න එක නෙමෙයි, මේ හොඳට කළමනාකරණය වෙනවා. ආදායම් එනවා. බලන්නකෝ කැලණි ටයර් අද පෞද්ගලිකරණය වුණාම තියෙන වෙනස. මේ දේවල් අවුරුදු 70ක ඉඳලා කියවනවා. මේවා පිස්සු කතා.
Q ඔබ වසර හැත්තෑවක් කියනවා. ඔබ නියෝජනය කළ පක්ෂවල මතය රාජ්‍ය දේපළ විකුණන්න එපා කියලා. දුන්න ඒවත් ගත්තා. ඔබලා පෙනී හිටියේ එම මතයන් වෙනුවෙන්?
මේ පසුගාමී අදහස් නිසානේ රට වැටුණේ. මහජනයා වැඩියෙන් අප්පුඩි ගහන ජනප්‍රිය තීන්දු අරන් ඉස්සරහට යන්න බෑ. එහෙම කරන්න ගිහින් තමා අපිට මෙහෙම වුණේ. තවත් යම්කිසි පක්ෂයක් හිතනවා නම් රාජ්‍ය අංශය පුළුල් කරන්න කියලා. ඒක ලොකු විනාශයක්. දියුණු වෙච්ච රටවල් බලන්න. ඒ හැම රටක්ම දියුණු වුණේ පසුගාමී අදහස් අත්හැරපු නිසා. මම ශ්‍රී ලංකා එකේ ඉන්නකොටත්, පොහොට්ටුවේ ඉන්නකොටත් මේ ආර්ථික ක්‍රමවේදයට විරුද්ධව ඇතුළේ කතාකළ කෙනෙක්. එළියේ කතාකළේ නෑ පක්ෂයේ තීන්දුව නිසා. හැබැයි මම මේ ක්‍රමයට හෙටත් විරුද්ධයි, එදත් විරුද්ධයි, කවුරු පාරට බැස්සත් වැඩක් නෑ. අපි ඇත්ත දැනගන්න ඕන.
Q සෑම රටක්ම දියුණු වුණේ සාම්ප්‍රදායික පක්ෂ දේශපාලනය අත්හැරිය නිසා. මේ රටේ පක්ෂ එක්ක ඒ අරමුණ තියාගන්න පුළුවන්ද?
පක්ෂ දේශපාලනය විනාශ කරගත්තේ මේ පක්ෂමයි. සමහර පක්ෂවල නායකයෝ වෙනස් වුණේ නෑ. පැරදුණත් හිටියා. තමන්ගේ පවුලේ අය ගෙනාවා. මේවයි හේතුව. ප්‍රධාන පක්ෂ දෙකම විනාශ වුණා. මේක පක්ෂවල ප්‍රශ්නයක් නෙමේ. පක්ෂ වෙනස් වුණේ නෑ. ඊළඟ නායකයාට දුන්නේ නෑ. පක්ෂය කියන්නේ නායකයන්ගේ බූදල නෙමෙයි.
I ගයාන් ගාල්ලගේ
