ජනවරමට ගැරහීම
මැති ඇමැතිවරුන්ගේ ක්‍රියා කලාපය හේතුවෙන් පසුගිය දින කිහිපය තුළදීම පාර්ලිමේන්තුව රටේම අවධානයට ලක්විය. නමුත් එසේ අවධානය දිනා ගත්තේ ක්‍රියා කලාපයේ හොඳකම නිසා නොවේ. නරක හේතුවෙනි.
එහි අලුත්ම ජවනිකාවේ ප්‍රධාන නළුවා වශයෙන් සැලකුණු ජල සම්පාදන රාජ්‍ය අමාත්‍ය සනත් නිශාන්ත මහතාගේ පාර්ලිමේන්තු කටයුතු කතානායක මහින්ද යාපා අබේවර්ධන මහතා විසින් සති දෙකකට තහනම් කරනු ලැබීය. කතානායකවරයා ප්‍රකාශ කර තිබුණේ විපක්ෂනායක සජිත් ප්‍රේමදාස මහතා අත තිබූ ලියකියැවිලි කිහිපයක් සභා ගර්භයේදී උදුරා ගැනීමේ සිද්ධිය ඇතුළු සභාවට නොගැලපෙන ක්‍රියා කිහිපයක් සැලකිල්ලට ගනිමින් එම පියවර ගත් බවය.
පාර්ලිමේන්තුව ඇතුළේ ගාලගෝට්ටි සිදුවූ සහ නොගැලපෙන ක්‍රියා සිදුවූ පළමු අවස්ථාව මෙය නොවේ. මීට පෙරද ඕනෑතරම් ආණ්ඩු පක්ෂ විපක්ෂ මන්ත්‍රීවරුන් අතර ප්‍රකෝපකාරී හැසිරීම්, උණුසුම් බහින්බස් වීම් පමණක් නොව පහරදී ගැනීම්ද සභා ගැබේ ඇතුළත භාණ්ඩ සහ උපකරණවලට හානි සිදුකිරීම්ද වාර්තා වී තිබේ. ඒ කෙසේ වුවද විපක්ෂ නායකවරයා තමන්ගේ අදහසක් ඉදිරිපත් කිරීමේදී ඒ සඳහා උපයෝගී කරගනිමින් සිටි ලිපිගොනුව උදුරාගෙන යාම වැනි බරපතළ විනය විරෝධී ක්‍රියාවක් මෑතකදී සිදු නොවීය. එය කෙළින්ම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට එල්ල කළ ප්‍රහාරයකි. එය තමන්ට ඡන්දය දුන් ජනතාවට සිදුකරන අවමානයකි. ගැරහීමකි.
සෙංකෝලයට අත තැබීම, එය උදුරාගෙන යාම වැනි අවස්ථාවන්ද මීට පෙර ඇතිවිය. එහෙත් තවමත් මැති ඇමැතින් පාර්ලිමේන්තුවේ ගෞරවය පවා හෑල්ලුවට ලක්වන එවැනි ක්‍රියාවලින් වැළකීමට උත්සාහ දරන්නේ නැත. ඒ වෙනුවට සිදුකරන්නේ ඒවා තවත් උත්සන්න කිරීමට නියමින් හෝ අනියමින් ක්‍රියා කිරීමය. සනත් නිශාන්ත රාජ්‍ය අමාත්‍යවරයාගේ ක්‍රියාවට ආධාර සහ අනුබල දීමට ඔහු වටා රැස්ව සිටි මන්ත්‍රීන් පිරිසගෙන් ඒ බව තවදුරටත් සනාථ විය.
බුද්ධශාසන අමාත්‍ය සහ සංස්කෘතික කටයුතු අමාත්‍ය විදුර වික්‍රමනායක මහතා ඊට දෙදිනකට පසුව පාර්ලිමේන්තුවේදීම ප්‍රකාශ කර තිබුණේ කෝලම් මඩුවක් වී තිබෙන මැතිසබය පිස්සන් කොටුවක් වීමට ඉඩදිය නොහැකි බවය. ආණ්ඩුවේම අමාත්‍යවරයකු අද පාර්ලිමේන්තුව පිළිබඳ දරණ අදහස එය නම් රටේ පොදු මහජනතාව දරණ අදහස පිළිබඳව කථා කරනවාට වඩා කථා නොකර සිටීම සුදුසුය.
මෙවැනි පරිසරයක පාර්ලිමේන්තුව මෙහෙයවීමේදී කතානායකවරයා මුහුණ දෙන්නේ දැඩි අසීරු තත්ත්වයකට බව නිසැකය. ඔහු පාර්ලිමේන්තුවේ න්‍යාය පත්‍රයට අනුකූලව කටයුතු කළයුතු අතරම මන්ත්‍රීවරුන්ගේ විනය පවත්වාගෙන යාම සම්බන්ධයෙන්ද සොයාබැලිය යුතුය. මැති ඇමැතින් තමන්ගේ විනය සම්බන්ධයෙන් නොසැලකිලිමත්ව කටයුතු කිරීම කථානායකවරයාට වැඩි බරක් පැටවීමකි. කථානායකවරයා නිර්පාක්ෂික ලෙස සභාව මෙහෙයවිය යුතුය. එහිදී විපක්ෂ මන්ත්‍රීන් කෙසේ වෙතත් ආණ්ඩු පක්ෂ මන්ත්‍රීවරුන් ''පිස්සු කෙළින'' තත්ත්වයට පත්වීමෙන් අමාරුවේ වැටෙන්නේ කථානායකවරයාය. ඔහු විපක්ෂයේ දෝෂාරෝපණයට ලක්වෙනවා පමණක් නොව ආණ්ඩු පක්ෂ මන්ත්‍රීවරුන්ට දඬුවම් දිය යුතු තත්ත්වයකට තල්ලු වී යයි.
මේ අලකලංචි සියල්ල පොදු මාධ්‍ය සහ සමාජ මාධ්‍ය හරහා ජනගත වීමට වැඩි කාලයක් නොයයි. සුදට සුදේ පිරිසුදු ලෙස අඳින පළඳින ඒ මැති ඇමැතින්ගේ රෙදි බැනියම් යට තිබෙන කළු අපිරිසුදු චරිතය ඉස්මතු වීම මාධ්‍ය හරහා ජනතාව දැක ගනිති. ඊළඟ ඡන්දය ඉල්ලා මේ ජනතාව ඉදිරියට යන මේ මන්ත්‍රීවරුන් තමන්ගේ ''කළු වසාගැනීමට උත්සාහ දැරුවත් ජනතාවට නම් ඒවා අමතක නොවන බව එම මන්ත්‍රීවරුන් වටහාගත යුතුය.
සජබ මන්ත්‍රී අජිත් මාන්නප්පෙරුම සෙංකෝළයට අත තැබීම හේතුවෙන් ඔහුගේ පාර්ලිමේන්තු කටයුතු සති 04කට තහනම් කරනු ලැබ තිබිණි. සනත් නිශාන්ත රාජ්‍ය ඇමැතිවරයා විපක්ෂනායක වරයාගේ කතාවට ළඟටම ඇවිත් බාධා කිරීමත් ඔහු අත තිබූ ලිපිගොනුව පැහැර ගැනීමත් බරපතල ලෙස විනය උල්ලංඝනය කිරීමකි. මෙවැනි ක්‍රියා පාර්ලිමේන්තුවේ ගැලරියේ සිට නරඹන මෙරට පාසල් දරු දැරියන් මේ සිදුවීම් පිළිබඳව තම නිවෙස්වලට ගොස් කෙසේ ඒවා විග්‍රහ කරනු ඇතිද? ලංකාවේ පාර්ලිමේන්තුව කියන්නේ ගහ බැණ ගන්නා තැනක් බවත් සෙසු අයට කතා කිරීමට පවා ඉඩ නොදෙන තැනක් බවත් යනුවෙන් ඔවුන් තේරුම් ගන්නවා ඇත. පරමාදර්ශී ලෙස හැසිරිය යුතු පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන් ''කෝළම්කාරයන්'' හෝ ''පිස්සන්'' හෝ හැටියට හැසිරෙනවා නම් ඔවුන් සිටිය යුත්තේ පාර්ලිමේන්තුවේ නොවන බව අපගේ වැටහීමය. ඔවුන් අතින් සිදුවන්නේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ශක්තිමත් කිරීම නොව පාර්ලිමේන්තුවේ ගෞරවයට බරපතළ හානියක් සිදු කිරීමය.
පාර්ලිමේන්තුව ඇතුළේ විපක්ෂ නායකයාට අදහස් දැක්වීමට අවස්ථාවක් නොදෙන මැති ඇමැතින්ලා මැතිවරණ අවස්ථාවකදී කෙසේ හැසිරෙනු ඇතිදැයි සිතා ගැනීමත් අපහසුය. පාර්ලිමේන්තුව තුළ විනය නොරකින මැති ඇමැතින්ලා රටේ මැතිවරණ නීතිවලට ගරුකරනු ඇතැයි සිතීමත් මුළාවකි.
