විදුලියේ විහිළු
හදිසි විදුලිය බිඳ වැටීමකින් පසුගියදා මුළු රටම අඳුරේ ගිලී ගියේය. ඇතැම් ප්‍රදේශවලට විදුලිය ආපසු ලැබුණේ පැය 06ක් පමණ කාලයකින් පසුව බවටත් බොහොමයක් ප්‍රදේශ පැය 5ක් පමණ අඳුරේ තිබූ බවටත් වාර්තා පළ විය. මේ හේතුවෙන් පැය කිහිපයකට මුළු රටම අකර්මණ්‍යව පැවතිණි.
කොත්මලේ සිට බියගම දක්වා දිවෙන අධි බලැති සම්ප්‍රේෂණ රැහැන් පද්ධතියකට අකුණක් පතිත වීම මෙයට හේතුව වශයෙන් සඳහන් වෙයි. විදුලි බල මණ්ඩලයේ මාධ්‍ය ප්‍රකාශක ඉංජිනේරු නොයෙල් ප්‍රියන්ත මහතා සඳහන් කර තිබුණේ අකුණ හේතුවෙන් අධි බලැති සම්ප්‍රේෂණ රැහැන්වලට සිදුවූ විශාල හානිය නිසා විදුලිය සැපයුම යථා තත්ත්වයට පත් කිරීමට වැඩි කාලයක් ගතවූ බවය. කෙසේ වුවද විදුලිය සැපයුම බිඳ වැටීමට හේතුව සොයාගැනීමට විදුලිබල මණ්ඩලයට පැයකට අධික කාලයක් ගතවූ බවද සඳහන් විය.
අත්‍යාවශ්‍ය සේවාවකට හෙණ වැදීම බරපතළ ප්‍රතිවිපාක ඇති කරවන බව නොරහසකි. අවාසනාවකට මෙන් විදුලිය යනු අපේ රටේ ජනතාවට අත්‍යවශ්‍ය සේවාවක් පමණක් නොව මාසික ආදායම බාගෙට හින්දන මහ අපලයක්ද වී තිබේ. එයට හේතු ගැන අපි අනන්තවත් කතාකර ඇත්තෙමු. එහෙත් තවමත් සාර්ථක විසඳුමක් සොයාගැනීමට අපි අසමත්ව සිටින්නෙමු. එයට දේශපාලන කාරණා මෙන්ම තාක්ෂණික කාරණාද බලපා තිබේ. දැනට තිබෙන එකම විසඳුම හැටියට පෙනෙන්නේ අධික ලෙස පාඩු ලබන විදුලිබල මණ්ඩලය පෞද්ගලීකරණය කිරීම්ය. ඒ සඳහා වත්මන් ආණ්ඩුව ක්‍රියා කරමින් සිටී. එහෙත් එම සමස්ත ක්‍රියාවලිය තුළද විනිවිදභාවය දැඩිව ප්‍රශ්න කිරීම්වලට ලක්වෙමින් තිබේ. එදා සිදුවූ විදුලිය බිඳ වැටීම කිසියම් කඩාකප්පල්කාරී ක්‍රියාවක්ද යන්න ජනතාව අතර සැකයක් මතුකර ඇත්තේද මේ පසුබිමේය.
විදුලිය බිඳ වැටීම් අපේ රටට නුහුරු අත්දැකීමක් නොවේ. නමුත් එවැනි අවස්ථා හැකි තරම් අඩු කිරීමට අවශ්‍ය පියවර ගැනීම මණ්ඩලය සතු වගකීමක් බවද පෙන්වා දිය යුතුය. රටේ ජනතාවට දරාගත නොහැකි විදුලි බිලක් ලැබීමට පාර හැදූ පිරිස අතරේ දේශපාලනඥයන් පමණක් නොව මණ්ඩලයේ නිලධාරීන්ද සිටි බවත් රහසක් නොවේ. එහිදී රටේ විදුලිය උත්පාදනය පිළිබඳ කතිකාවක් ඇතිකර ගැනීමටත් ඒ තුළ දේශපාලකයන් සහ නිලධාරීන් විසින් රටේ ජනතාව මතට විදුලිය බිලේ බර පැටවීමත් ගැන සිතා බැලීමටත් මෙය හොඳ අවස්ථාවකි.
රටට අවශ්‍ය විදුලිය සැපයුම ජල විදුලිය, තාප බලාගාර මත ප්‍රධාන වශයෙනුත් විකල්ප බලශක්ති ප්‍රභවයන් වන සූර්ය බලය, සුළං බලය වැනි අවස්ථා පිළිබඳ අඩු වශයෙනුත් රුඳී සිටීමත් විදුලිය උත්පාදනයේදී ඒකකයකට අධික නිෂ්පාදන පිරිවැයක් දැරීමට සිදුවන තත්ත්වයකට රට තල්ලු කර තිබේ. දැනට දශක දෙකකට පමණ ඉහතදී සිට විකල්ප බලශක්ති පිළිබඳ අප රටට සමගාමීව සාකච්ඡා පවත්වමින් සිටි බොහෝ රටවල් අද වනවිට ඉතාම සාර්ථකව ඒ හරහා තම රටවල බලශක්ති උත්පාදනයට විසඳුම් සොයාගෙන තිබේ. ඉන්දියාව ඒ අතින් කොතරම් ඉදිරියෙන් සිටීදැයි කිවහොත් ඔවුන් නිපදවන අතිරේක විදුලිය නේපාලයට, බංග්ලාදේශයට සහ මැලේසියාවට අලෙවි කරයි. සෞදි අරාබියට සහ ඊශ්‍රායලයට බලශක්තිය සැපයුම සඳහා ගිවිසුම්ගත වීමටද ඉන්දියාව ක්‍රියාකර තිබේ. ඕස්ට්‍රේලියාව තමන් නිපදවන අතිරේක විදුලිය සිංගප්පූරුවට සපයන රැහැන් පද්ධතියක් ඉදිකරමින් සිටී.
මේ දියුණුව දකිමින් අපි රටක් වශයෙන් තවමත් අඳුරේ අතපත ගාමින් සිටිමු. හරි කාලයේදී නිසි පියවර ගත්තා නම් මේ වනවිට මේ රටේ විදුලිය වෙනත් රටවල්වලට අලෙවි කිරීමට තරම් නිෂ්පාදනයක් සිදුකළ හැකිව තිබිණි. එහෙත් බඩගොස්තරවාදී දේශපාලකයන් සහ ඔවුන් සමඟ ගහට පොත්ත මෙන් ඇලී කටයුතු කරමින් ජාතික ධනය සූරාකෑම ප්‍රතිපත්තිය කරගත් නිලධාරීන් කිහිප දෙනකුත් විසින් රටේ ජනතාවගේ ඇස් වසාගත් අමන තීන්දු හේතුවෙන් අපි බලශක්තිය හමුවේ මේ පාප කර්මයේ ගොදුරු බවට පත්වී සිටිමු. පසුගියදා සිදුවූ ආකාරයේ හදිසි බිඳ වැටීම්ද ඒවායේම ප්‍රතිඵලයකි.
රටට අවශ්‍ය විදුලිය ප්‍රමාණය මෙන් හය ගුණයක් නිපදවා ගත හැකි භූගෝලීය පිහිටීමක් තිබෙන ශ්‍රී ලංකාවේ අපට ලෝකයේ විදුලි ඒකකයකට වැඩිම මිලක් ගෙවන පාරිභෝගිකයන් බවට පත්වීමට සිදුවීම මොන විහිළුවක්දැයි තේරුම්ගත නොහැක.